Zdecydowana większość przedsiębiorców wykorzystuje w prowadzonej działalności samochód osobowy. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że auto to realne wsparcie dla biznesu. Pozwala ono na odbycie podróży firmowej i szybkie dotarcie do klienta, a bardziej ekskluzywne modele pomagają w budowie prestiżu marki. W jaki sposób ująć samochód jako środek trwały w przedsiębiorstwie? Samochód jako środek trwały — poznaj podstawowe informacje!
Środek trwały — definicja
Środek trwały to jeden z najważniejszych elementów wchodzących w skład rzeczowego majątku firmy. Kategoria ta obejmuje takie aktywa przedsiębiorstwa, w przypadku których:
- przewidywany okres użytkowania to co najmniej 1 rok,
- istnieje duże prawdopodobieństwo, że będą wykorzystywane na potrzeby jednostki,
- wartość początkowa (cena zakupu wraz z kosztami przystosowania, montażu, ubezpieczenia itd.) wynosi co najmniej 10 000 zł.
Ustawodawca określił ogólne rodzaje majątku trwałego za pomocą Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Dokument ten upraszcza ewidencję majątku oraz naliczania odpisów amortyzacyjnych. KŚT jest podzielona na dziesięć głównych kategorii. Auta osobowe zaliczają się do grupy nr 7 — „Środki transportu”.
Samochód jako środek trwały w firmie — jakie są obowiązki przedsiębiorcy?
Wydatki poniesione przez przedsiębiorcę z tytułu zakupu samochodu firmowego nie są co do zasady traktowane jako koszty uzyskania przychodów (KUP). W takiej sytuacji należy zastosować inny sposób działania, tzn. przyjąć auto osobowe do ewidencji środków trwałych oraz rozpocząć naliczanie comiesięcznych odpisów amortyzacyjnych. To właśnie koszty amortyzacji, naliczane według amortyzacji liniowej lub degresywnej, pomniejszają podstawę opodatkowania na cele podatku dochodowego.
W ramach podejścia bilansowego należy rozpocząć dokonywanie odpisów, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po przyjęciu środka trwałego do użytkowania.
Sytuacje, w których samochód nie musi być wprowadzany do ewidencji środków trwałych
Istnieje kilka sytuacji, w których samochód — mimo iż jest użytkowany przez przedsiębiorcę do realizacji celów biznesowych — nie musi zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa. Kiedy dochodzi do takich sytuacji?
Leasing operacyjny
Ustawodawca przewiduje kilka możliwości w zakresie sposobu wykorzystania auta w firmie. Jedną z nich jest użytkowanie samochodu w ramach leasingu operacyjnego. Jest to taki sposób finansowania, w przypadku którego przedsiębiorca (leasingobiorca) korzysta z samochodu za określoną opłatą, auto pozostaje jednak częścią aktywów leasingodawcy. Kosztem uzyskania przychodu są w tym przypadku raty (w części kapitałowej) oraz opłata wstępna. Nieco inaczej jest w przypadku leasingu finansowego, w którym środek trwały jest zaliczany do majątku leasingobiorcy.
Samochód prywatny a amortyzacja
Oprócz leasingu przedsiębiorca może korzystać w działalności biznesowej także z samochodu prywatnego. Auto nie jest wówczas wprowadzane do ewidencji środków trwałych. W takiej sytuacji należy jednak liczyć się z możliwością odliczenia jedynie 20% kosztów uzyskania przychodów w ramach podatku PIT oraz 50% kosztów na cel podatku od towarów i usług. Aby odliczyć całość kosztów, konieczne jest prowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu.
